[skilgr.] Tala sem lendir í miðju raðaðrar talnarunu eða það hlutfallsmarkdreifingar þar sem p er 0,5.
[skýr.] Ef fjöldi talnanna í talnarunu er oddatala er talan í miðjunni miðgildi. Annars er venjulega tekið meðaltal talnanna tveggja í miðjunni. Miðgildi handahófsúrtaks, sem tekið er úr þýði, er óbjagaður metill á miðgildi þess.
