|
[skilgr.] Ávalt holrúm í storkubergi, sem verður til, þegar þrýstingur minnkar í bergkviku, en við það losna gös úr henni og mynda gasbólu í kvikunni. Kólni kvikan hratt, storknar hún utan um gasbóluna, áður en bólan nær að losna úr kvikunni, og í storkunni verður blaðra.
|
