|
[sérsviš] 1.2.b
[skilgr.] jaršvegstegund śr bergmoli, sem ķ eru syltarkorn aš miklu leyti, en lķtiš af leirögnum. Syltir er millistig milli sands og leirs, aš žvķ er kornastęrš varšar, en hefur ašra eiginleika. Verši vot sylti fyrir hristingi, gefur hśn vatn frį sér. Hśn getur sogiš žaš aftur ķ sig undir žrżstingi og ženst žį śt
|
