|
[skilgr.] Orš sem hefur oršasafnsleg og/eša merkingarleg einkenni atviksoršs en hegša sér innan setningar sem įkvęšisorš (sżna hįtt, mat eša jafnvel talfólgna athöfn) eru kölluš SETNINGARATVIKSORŠ. Ķ ķslensku er žaš einkenni į setningaratviksoršum aš standa helst beint į eftir persónubeygšri sögn og alls ekki aftast ķ setningu.
[dęmi] Hugsanlega, lķklega, skiljanlega, sem betur fer, engu aš sķšur, satt aš segja, ķ stuttu mįli.
|