|
[skilgr.] Žegar rętt er um beygingu fallorša og sagnorša er oft geršur greinarmunur į VEIKRI BEYGINGU og sterkri beygingu. Žegar eignarfall eintölu af nafnorši eša lżsingarorši endar į sérhljóši er beygingin kölluš veik. Žegar žįtķš af sagnorši hefur sérstakt beygingarvišskeyti (-š-, -d- eša -t-) er beygingin kölluš veik.
[dęmi] Dęmi (auškenni veikrar beygingar feitletruš): Hani, ef.et. hana; hęna, ef.et. hęnu; auga, ef.et. auga; guli (bķllinn), ef.et.kk. gula (bķlsins), ef.et.kv. gulu (hęnunnar), ef.et.hk. gula (hśssins); tala, žt. talaši, sżna, žt. sżndi; leysa, žt. leysti.
|
