|
[skilgr.] þunn skífa úr steini, brenndum og oft gleruðum leir, gleri, plastefnum o.fl.;
[skýr.] Notuð meðal annars á gólf, veggi, loft, þök og stéttar; voru notaðar á hofþök til forna, hjá Grikkjum voru þær úr marmara en hjá Rómverjum úr bronsi. Veggsflísaframleiðsla blómstraði í Persíu á 9. öld og aðferðin barst til Evrópu með Márum á 14.öld.
|